Pożywienie boksera powinno obfitować w następujące składniki:
a) budulcowe - białka i substancje mineralne,
b) energetyczne - węglowodany i tłuszcze,
c) redukujące - witaminy, część składników mineralnych i błonnik.
Zapotrzebowanie psa na białko i węglowodany kształtuje się odpowiednio do wieku, wielkości, wagi ciała itp. Podstawowym źródłem białka jest mięso. Zawiera nieznaczną ilość tłuszczu, niewielkie ilości węglowodanów, substancje mineralne: fosfor, potas, sód, magnez i śladowo miedź, żelazo, magnez, jod, a także substancje smakowe i witaminy. Żywienie samym mięsem nie jest jednak wskazane. Ryby zawierają: tłuszcze, substancje mineralne, duże ilości wapnia i fosforu. Mięso i produkty mięsne należy psom podawać świeże; powinny one stanowić ok. 20% całości karmy, w tym białko wysokowartościowe, co najmniej 12%. Mięso chude jest lepsze od tłustego, tak jak i surowe od gotowanego. Należy unikać podawania dużej ilości jedzenia, które biologicznie nie jest pełnowarościowe lub ciężko strawne. Warzywa i owoce są dobrym i potrzebnym uzupełnieniem karmy. Ważnym źródłem białka jest mleko, jednakże podawane w nadmiarze może spowodować zaburzenia przewodu pokarmowego. Dorosłym psom nie musimy podawać mleka. Zawsze potrzebna jest świeża woda, której psu nigdy nie powinno zabraknąć. Węglowodany dostarczają ustrojowi energii niezbędnej do utrzymania ciepłoty ciała. Umożliwiają także oszczędną gospodarkę białkami i tlenem. Ich źródłem jest kasza jęczmienna, śruta żytnia i jęczmienna, suchy chleb. Przewód pokarmowy psa nie jest jednak przygotowany do przyjmowania dużej ilości karmy roślinnej. Substancje mineralne odgrywają dużą role w uzyskaniu odporności ustroju. Znajdują się w pokarmach, dodatkach, chrząstkach itp. Wśród składników mineralnych dużą rolę odgrywa wapń i fosfor. Ich brak powoduje powstawanie wielu schorzeń.
Kał psa stanowi informację, czy karmienie odbywa się prawidłowo. kolor ciemnobrązowy jest właściwy; biały, sypki - zbyt dużo kości; intensywnej barwy - należy zmniejszyć racje mięsa; rozwolnienie sygnalizuje, że w karmie może znajdować się zbyt duża ilość tłuszczu, ale najczęściej jest to objawem choroby.
W wieku 18 miesięcy pies powinien osiągnąć wagę osobnika dorosłego. Karmimy go 2 razy dziennie o stałych porach. Karma spożyta jednorazowo w dużej ilości zalega w żołądku. Następstwem tego może być powstanie fermentacji, a jej efektem zaburzenia trawienne. Dawka posiłku powinna być zbilansowana w zależności od okresu rozwojowego psa, jego wysiłku fizycznego itp.
Bokser charakteryzuje się słabym uzębieniem. Od czwartego roku życia psa rezygnujemy z podawania mu kości twardych. można podawać chrząstki.
Wszystkie w/w informacje o podstawach żywienia należy oczywiście dostosować również do potrzeb i stanu zdrowia psa. Z mojego doświadczenia wynika, ze dużo psów nie toleruje kaszy. Powoduje ona biegunkę. Należy wtedy poprzestać na ryżu lub psim makaronie. Psy z chorą wątrobą nie tolerują mięsa surowego, typu podroby. Przykładem jest mój pies, któremu surowe mięso zastąpiłam karmą z puszki. Oczywiście nie każda karma tego typu jest odpowiednia. Trzeba zwracać uwagę na jakosć karmy oraz ilość zawartych w niej konserwantów. Bardzo dobre w chorobach przewodu pokarmowego jest mięso drobiowe oraz dziczyzna. Nietolerancja niektórych produktów objawi się silną biegunką oraz wymiotowaniem, które często doprowadzają do silnego odwodnienia organizmu psa. Należy również uważać na podawanie suchej karmy. Jest ona dobra. Posiada wiele składników odżywczych. Nie powinna jednak wypełniać całego jadłospisu psa. Nierzadko smakowite kuleczki są przyczyną wzdęć i wydalania nieprzyjemnych "gazów aromatycznych".
|
